Bryce Canyon - Zion NP - Las Vegas

De route van vandaag voert ons over 401 kilometer naar Las Vegas.
Met deze route dalen we af van het hoge punt van Bryce, zo'n 2700 meter, naar het veel lager gelegen Las Vegas.
Het eerste deel van vandaag gaat door de uitlopers van Bryce Canyon, genaamd Red Canyon.
In het plaatsje Orderville zijn we even gestopt bij een Nederlandse bakker die als 'German bakery' zijn waren aan de man/vrouw brengt. Het enige Nederlandse dat hij dan toch nog heeft, zijn appel- en kersenflappen. Ze smaken ook als in Nederland. Het brood dat hij verkoopt is Duits, althans op de Duitse stijl. Hij gebruikt Nederlands meel dat hij speciaal over laat komen. Door de drukke snelweg tussen Bryce Canyon en Las Vegas komen er heel wat potentiële klanten langs. Het was er dan ook erg druk want ongeveer 10 minuten na ons kwam er nog een bus met Duitsers binnen. Na die twee bussen waren ze aardig door het brood heen...
Weer een uurtje later het NP Zion, een prachtig nationaal park met grote hoogteverschillen, variërend van 2660 meter tot 1110 meter. Door het park loopt een asfaltweg die uitgevoerd is met rood asfalt. Op zich is het onderweg heel lastig te fotograferen c.q. te filmen omdat de rotsformaties heel erg dicht bij de weg staan en redelijk steil omhoog gaan. Bij het visitor centre zijn we een eindje gaan wandelen naar de Lower Emerald Pool, een plek waar kleinere watervallen een poel vormen. Het pad er naar toe gaat merendeels langs de rivier die door het park loopt.
Ook hier lastig te fotograferen doordat alles dicht op het pad staat en steil naar boven is. Zion NP heeft als bijnaam dan ook 'The Narrows'. Maar wel weer een ontzettend mooi en vooral ander landschap dan de vorige dagen. Onvoorstelbaar hoe dat in ruim 100 kilometer kan veranderen. Jaarlijks komen hier meer dan drie miljoen bezoekers en is het populairder dan Bryce Canyon, omdat mensen hiervoor om moeten rijden...
We vervolgen onze route en maken een lunchstop in St. George. Daar even rondgehangen bij een aantal winkels van The Zion Outlet en onze broodjes opgegeten die we bij de 'Duitse bakker' hadden gekocht. Nou ja, de prijzen waren niet bepaald van een outlet... In een parfumerie tot de ontdekking gekomen dat alles ongeveer tweemaal zo duur is als bij ons. Dan kan je gemakkelijk zeggen: buy one and get one for $ 14,99, nietwaar?
Verderop, na het verlaten van Utah en de staat Arizona te zijn binnengereden, de klok weer een uur terug gezet, zodat het verschil met Nederland weer negen uur is.
Na ruim drie kwartier verlaten we Arizona en rijden Nevada binnen. Pal over de grens van Nevada ligt het stadje Mesquite en word je links en rechts om de oren geslagen met casino's. Dan is er een hele tijd helemaal niets aan bebouwing en dan plotseling midden in de woestijn: Las Vegas!
Overigens is dit dezelfde woestijn als die waar het Joshua Tree NP in ligt, maar dan een stuk zuidelijker. Ook hier komen, maar dan veel minder in aantal, de Joshua trees voor.
Las Vegas is een grote stad met een kleine 600.000 inwoners. Het ligt ongeveer op de helft tussen Salt Lake City en Los Angeles. Eigenlijk onvoorstelbaar dat er in de wijde omgeving niets is en dan wel zo'n grote stad.
Bij de bouw van de Hooverdam, in het begin van de dertiger jaren van de vorige eeuw, heeft men bedacht dat de werkers ook iets moesten hebben om hun vrije tijd door te brengen. In 1931 hebben ze daarom gokken legaal gemaakt en vanaf dat moment kwam er steeds meer entertainment en is het uitgegroeid tot wat het nu al jaren is.
Bij het binnenrijden van Las Vegas en na aankomst bij het hotel Rio vallen twee dingen op: het overweldigende van de stad en de sterk gestegen temperatuur (rond de 25 graden maar voor het gevoel rond de 30...!, daar waar het vanmorgen amper 7 graden was). Ons hotel telt 20 verdiepingen en natuurlijk een groot, wat heet: enorm casino op de begane grond, waar overigens volop wordt gerookt. Minpuntje. Verder zitten er drie Starbucks in en 4 restaurants, van steak tot Aziatisch. Enfin, een beetje veel om allemaal te bevatten, zo op het eerste oog.
In het hotel hebben we alleen tegen (forse) betaling Wifi en ook geen telefoonontvangst... Kan je allemaal regelen, maar kost wel geld. Alles kost geld hier. Letterlijk alles en ook niet te weinig...! Enkele voorbeelden: een zakje chips uit de huisbar kost $ 5, een zakje cashewnoten $ 10, een flesje bier $ 6 en koffie $ 9. Nou ja, dronken zullen we er niet van worden, als we dat al van plan zouden zijn ;-)
Onze kamer (op de vierde verdieping) is ongeveer zo groot als een zeer ruime huiskamer (6 x 6 meter), compleet met bankstel en kingsize tweepersoonsbed. Ook de badkamer mag er zijn: 2 x 3 meter met alles er op en er aan.
Om bij die kamer te komen moet je wel onthouden bij welke lift je moet zijn. Ja, bij de Starbucks, maar als er die drie zijn... Op de verdieping zelf kom je uit de lift en moet je goed opletten welke (schijnbaar eindeloze) gang je neemt om bij de goede kamer uit te komen.
Vanavond gaan we met ons gezelschap een night-tour maken langs de belangrijkste punten van Las Vegas. Daarover morgen meer...!